![](../../liburua/donostia/52evourb/imagenes/aerpviej.jpg) |
DONOSTIALDEAKO PARKEAK :
LAU-HAIZETA
© Ingeba |
LAU-HAIZETA PARKEA
Eskumena:
Donostiako, Errenteriako eta Astigarragako Udalak
Hedadura:
6,5 km2
Sarrera:
- N-1 errepidean Donostiako
saihesbidean. Intxaurrondoko irteera.
- Altzatik Lau-Haizetara doan
errepidea.
- Astigarragatik Oiartzunako
errepidea, Astigarragako Bentatik.
- Errenteriatik Landarasorako
errepidea, Perurena baserrian.
Garraio publikoa:
- Egia auzotik, Cia autobusak, 9.
tranbia.
- Loiola auzotik. Donostia-Marutene
autobus zerbitzua eta Donostia-Hernani autobus zerbitzua.
- Astigarragatik, Donostia-Hernani
autobus zerbitzua.
- Errenteriatik. Errenteria-Perurena
herriko autobus . Egia auzotik, Cia autobusak, 9. tranbia.
- Loiola auzotik. Donostia-Martutene
autobus zerbitzua eta Donostia-Hernani autobus zerbitzua.
- Astigarragatik, Donostia-Hernani
autobus zerbitzua.
- Errenteriatik. Errenteria-Perurena
herriko autobus zerbitzua eta Donostia-Beraun eta Errenteria- Beraun
autobus zerbitzua.
- Altza auzotik, 13. eta 24. autobus
zerbitzuak.
- Intxaurrondotik. 27. eta 29.
autobus zerbitzua.
Zerbitzuak:
Lau-Haizeta taberna eta askari lekua
(tlf: 943 352445). Buenaventura sagardotegia eta jatetxea (tlf: 943
357202). Tuniz-etxea zaldi elkartea, izen bera duen baserriaren
erabilerarekin lotuta dago. Garbera merkatal gunea eta landare mintegia
dira aipagarriak.
Elementu azpimarragarriak:
XIX. mendeko militarren
arkitekturaren erakusgarriak daude. Besteak beste, Ubako ermita,
baserriak eta pasealekuak daude. Balio natural eta arkeologikoa duten
lekuak ere badira.
Debekuak:
Bertakoak ez diren animaliak sartzea debekatua dago.
Garraio astuna ezin da sartu eta, kasu batzuetan, arina ere ez.
![](../../liburua/ludicos/imagen/28lau1.jpg)
Aitzetako txabala
trikuharria
Nekazaritzarako erabili zen lur saila
eta inguruan hiri guneak sortu ziren, besteak beste, Donostia, Pasaia eta
Errenteria. Astigarragan sagarrondoak, larreak eta baratzak ugariak ziren.
Ekoizpen balio baxua zuten lurrak erabili gabe utzi zituzten.. Azkena
aipaturiko gune horietan, esaterako, haritzak, lizarrak eta hartzak
mantendu ziren. Horregatik topa ditzakegu Altza, Intxaurrondo,
Astigarraga edota Lizardiren gisako leku izenak. 1950 eta 1975
urte bitarteetan gaizki pentsatutako hirigintza eta industrializazio
prozesua jasan zuen inguruak. Prozesu hark lurrak ohikoa zuen erabilera
mugatu zuen.
Zenbait sektoretan ohikoa zen
nekazaritza mota mantentzen da. Erabilera mota horri lotuta hamaika
usadio, ezaugarri etnografiko, baserri eta arkeologia ezaugarriak topa
daitezke.
Parkea ezagutu ahal izateko Egia
auzotik hasten den ibilaldia proposatzen dugu. Ametzagako gotorlekuaren
alboan erramua (Larus nobilis) ikus daiteke. Ametzagako
fortearen (1875) defentsa egitura batzuk mantentzen dira oraindik.
Gotorlekuaren alboko bidetik joanda Ubako Ermitara doan bidearekin
bat egingo dugu. Pazko egunaren bigarren egunean erromeria egin ohi da
ermita horretan. Ondoren parkeko erdi alderantz jarraituko dugu, bidean
Txurkoene baserria topatuko dugu. Lau- Haizetara iritsitakoan badira
hainbat baserri, besteak beste, Illarregi (orain dela gutxi
eraikitakoa) eta Ikuspegi ona. Negutegietan egindako
nekazaritzak baratze ekoizpen intentsiboaren eredua da bertan.
Lauhaizetako askaldegian aisialdirako
baratzeak eta parkearen gaineko xehetasunen berri izateko gune bat egiteko
asmoa dute.
Donostia eta Astigarraga arteko muga
egiten duen bidea hartu eta ezkerretara jota Arkiri baserria
topatuko dugu. Parean Txoritokieta mendia ikusi ahalko dugu. Eskuinean
dugun bidea jarraituta Menditxo- Buenaventura askaldegira iritsiko
gara. Zelai bat eta kanpoan nahiz barnean mahaiak ditugu. Hortik gertu
inguruetan martxan dagoen harrobi bakarra dago. Txoritokieta mendiaren
magalean, harrobiaren alde batean, landaretza ikusgarria dago. Espezieen
aberastasuna dela-eta, “baso mistoa” ere deitzen zaio. Besteak
beste, ondorengo zuhaitz motak topa daitezke: haritz kanduduna (Quercus
robur), gaztainondoak (Castanea sativa), hurritza (Corylus
avellana), lizarra (Fraxinus excelsior) eta gereziondoak (Prunus
avium). Zuhaitz eta landare ugari eta interesgarriak daude
Lau-Haizeta parkean. Halere, galtzeko arriskua dago.
![](../../liburua/ludicos/imagen/28lau2.jpg)
Lau-haizeta parkea
Lautada berean, ipar-mendebaldean,
egun erabiltzen ez diren harrobi ugari daude. Bertako kareharri substratua
dorre bidezko sistema erabiliz garraiatu zuten; material horrekin eraiki
zen Pasaiako Portua. Harrobi horiek berritu eta bisitariek erabiltzeko
moduan atondu nahi dituzte: autoak edota bizikletak uzteko guneak,
mahaiak eta eserlekuak, eskalada-murruak, erretegiak, haurrentzat
jolastokiak, iturriak...
Mendiaren hego-ekialdean Añarbetik
Donostiara ura garraiatzeko erabili zen sistemaren (XIX. mende amaieran)
egitura topatuko dugu. San Markos eta Txoritokieta mendien artean dagoen
muinoan Aitzetako Txabala trikuharria dago. Handik gertu karobi bat dago.
Labe horiek karea lortzeko erabili ziren. Horrekin arto uzta hobea
lortzeko lurra ontzen zen. Kareore edota desinfektatzaile modura ere
erabiltzen zen. Handik 300 metrora Txoritokieta dolmena dago.
Lehen aipatu bezala, parkean
gotorlekuak daude, hiru guztira. Ametzagainakoa da aintzinakoena eta
xumeena. Beste biak XIX. mende bukaerakoak dira eta Txoritokieta San
Markos mendien gainean daude.
Luis Nievak diseinatu zuen
Txoritokietako gotorlekua, San Markoskoaren oso gertu dagoena. Bi bateria
eta bi artileria astunentzako eta hiru piezadun beste batentzat gaitasuna
duen barbeta du. Bonbei aurre egiteko eraikin txikiz banatuak daude.
Koartela ere badu bere baitan; koartelaren goiko aldea fusil
jaurtitzaileentzat egokitua dago. Guztia hobi txiki batez inguratua dago.
Inguruan bateria laguntzailea du.
San Markosko gotorlekua ere Luis
Nieva ingeniari militarrak diseinatu zuen 1888 urtean. Zati handiena
Errenterian dago, baina Donostiako lurrak ere baditu bere baitan.
Guadalupekoa baino txikiagoa da, baina Txoritokietakoa baino
baliagarriagoa. Bi eraikinez osatua dago. Lehenengoa blindatua dago eta bi
solairu ditu. Erdi oktogonala da eta erdiko barla irekian aljibea dago.
Goiko solairuan bi bateriaz osatutako kasamata dago; nagusian 150mm.ko
zazpi kanoi eta golazko lau daude. Beheko solairuan, berriz, guardiak,
biltegiak edota koartelak daude, besteak beste.
Beheko eraikinak agerian dagoen
bateria du, bertan 150mm.ko artileriarentzat lekua dago; baita 210mm-dun
obus erdi lurperatuarentzat lekua ere. Gotorlekua pentagono itsurako hobi
batez inguratua dago; hobia, baina, irregularra da. Fusilentzat eta
metrailetentzat kuku- leihoak ere baditu hobiak. Sarrera errazteko zubi
altxagarria ere badu. Gainera, gotorleku osoa bide batez inguratua dago.
Inguruan barbetaz laguntzeko bateria
ere baditu; Barrakoiak eta Kutarro deitzen dira. 1970ko hamarkadara arte
militarrek erabiltzen zuten gotorlekua, ondoren hutsik utzi zuten.
1998-1999 urteen bitartean berritu egin zuten; jatetxe bat eta beste
zenbait zerbitzu jarri zituzten.
Inguruak izan duen arazo nagusiena
kontrolatu gabeko zabortegiak izan dira. Afera hori, baina, konpondu dute
dagoeneko. Egun San Markosko zabortegia baino ez dago; bertara bideratzen
dira Donostiako zaborrak. Aipaturiko zabortegia ixten denean guztiz
eraberritua egongo da Lau- Haizeta parkea.
|