|
|
|
|
|
EDAFOLOGIA
Gipuzkoako probintziaren eratze edafologikoa hura osatzen duten materialen aniztasuna azaltzen du, klimak bezala landarediak ere, garrantzitsuak izan arren, ez dutelako funtsezko aldaketarik eragiten, beren homogenotasuna kontuan hartzera (ez da ahaztu behar orain dela gutxi arte landare-estaldura pago eta haritzen baso hostogalkorrez osatuta zegoela). Oro har, lurzoruetan lau multzo edo mota handi bereiz ditzakegu: Lurzoru Arre Hezea, Lurzoru Iluna, Lurzoru Arre Kareharrizkoa eta Lurzoru Alubialak zein Kolubialak. Lurzoru Arre Hezea material silizeoen edo karbonato gutxiko harrien gainean garatu da (Kostaldeko Lerro Tertziarioa, Aiako Arria, Bortziriak, Irimo…), eta AC edo AR motako lurzoruak izatea du ezaugarri (sakontasun gutxikoak), eta horiek humus azidoa dute, eta baseetan asegabetuta daude, dela garbiketagatik, dela jatorrizko harri amaren azidotasunagtik. Hala ere, probintziaren erdialdeko marga-kareharrizko materialen gainean Lurzoru Iluneko orban zabal bat garatu da, baina barnealdeko kareharri supraurgoniarretan eta urgoniarretan lurralde hezeetako Lurzoru Arre Kareharrizkoa eta Arre Podsolizatua da nagusi, inguru horretako malda handiek lurzoruaren garbiketa bizia eragiten dutelako (ez dezagun ahantz hor daudela probintziako lekurik garaienak), bai eta A eta B profileko material humiferoen higadura handia ere. Maldak oso handiak diren lekuetan, baliteke higadurak lurzorua desegin izana, eta litosolak edo are harri biluzia ere baino ez dira agertzen. Azkenik, Koaternarioko materialak dituzten inguruetan lurzoru alubialak eta kolubialak baino ez daude, eta horiek sakontasun gutxikoak dira, eta A-C profilekoak. |
